De laatste loodjes in Indonesië

Heey allemaal,

Een hele tijd geleden alweer, maar hier een laatste update van onze reis. Dit keer Indonesië. Vanaf Bangkok kwamen we aan in Medan de hoofdstad van Sumatra. Het valt gelijk op dat dit land islamitisch is. Oproepen tot gebeden, hoofddoeken en grote mooie moskeeën behoren tot het dagelijkse leven.
Medan werd door de lonely planet afgeraden om te verblijven, maar onze Indonesia experience begon er goed! Gelijk de eerste avond door wat lokale jongeren rond geleid die blij waren om Engels met ons te praten. Verder was er op het paleis en de moskee niet heel veel te zien dus we zijn door gegaan naar Bukit Lawang. Dit is een dorpje vlakbij een national park waar ze bezig zijn met een rehabilitatie project voor orang oetans. 2 dagen door de jungle trekken en bij die apen op bezoek gaan leek ons dus wel leuk. Dit was eigenlijk de eerste jungle trekking die echt was zoals ze hem verkochten. Lopen door een echte jungle, orang oetans spotten, heerlijk fruit eten, s'avonds spelletjes spelen bij kaarslicht en met zen 9en in een rijtje slapen onder een plastic zeil. Geweldig!
Om vanaf Bukit Lawang naar Danau Toba (meer in het midden van Sumatra) te gaan konden we kiezen om de tourist bus te nemen of met het lokale openbare vervoer te gaan. Voor de fun en omdat het veel goedkoper was kozen wij voor het openbaar vervoer. Voor nog geen euro regelden we busje terug naar Medan (3 uur rijden). Samen met meer dan 20 locals in dat busje gestouwd te zijn begon halverwege de motor te roken.. Na een half uur besloot de chauffeur dat het toch echt niet meer ging en moesten we er allemaal uit. Wij dus maar met een Indonesische familie in een opelet (klein busje) gestapt voor 30 cent. Heel grappig hoe de vader van het gezin ons probeerde uit te huwelijken aan zijn 5 jarige dochter met z'n 3 woorden Engels :p. Na nog 2 andere opelets kwamen we eindelijk weer aan in Medan. Om nu toch maar een grote bus te pakken gelijk naar Danau Toba.
In Tuktuk was niet heel veel te doen, behalve dan chillen bij Hizar guesthouse (op aanraden). We hadden het hele complex voor onszelf (op het eiland waren verder ook niet echt veel toeristen). Prachtige bungalow met mooi uitzicht op de tuin met palmbomen en het meer. Beetje zwemmen, gitaar spelen, zonnen en onszelf in leven houden was de hoofd bezigheid :p. Na een week ofwat was het toch tijd om door te gaan naar Bukettini. We hebben vanaf daar een scooter tourtje naar een ander meer gedaan door de regen. Regen begon onderhand wel normaal te worden.. Zo zie je 5 maanden geen tot nauwelijks regen zo zie je het iedere dag in Sumatra :(. Daarom kozen we om ons volgende uitstapje naar de Harau Valley maar met de bus te doen. Harau Valley was echt super mooi, we sliepen in een homestay met achter ons huisje een 50m hoge verticale klif met watervallen en voor onze deur rijstvelden waar je s'morgens wakker werd van de mensen die er aan het werk waren. Na dit was ons Sumatra deel voorbij. Na 2,5 week hebben we nog niet eens de helft gezien maar genoeg om te zien dat het echt een vet eiland is. Super goedkoop met prachtige natuur en vriendelijke locals die je met vanalles willen helpen en met je op de foto willen. Het is niet echt veel bezocht door backpackers of toeristen (ook wel omdat het laagseizoen was). Daarom hadden we best zin om naar Bali te vertrekken en weer wat mensen te ontmoeten.

In Bali was onze eerste prioriteit een visa extension. Dit proces duurde wat langer dan we gedacht hadden en moesten we wat langer in de kuta regio (de "party/toeristische" stad) blijven. Dan denk je: dat is niet heel vervelend, maar het was allemaal duur en zo'n geweldig feestje kon je er niet bouwen.. We hebben het geprobeerd hoor :p. Kroegentocht enzo, veel bier maar nee 't was het gewoon niet. Vandaar dat we maar wat uitstapjes gedaan hebben naar onder andere het strand in het zuiden en Ubud. Ubud was een leuk cultureel dorpje in het midden van Bali waar de traditionele Balinese dans de main event is. Wel grappig om te zien, misschien hadden we de folder van te voren moeten lezen om het verhaal wat verteld werd iets beter te begrijpen ;). We zijn daar verder nog apen gaan pesten in de monkey tempel en naar wat kunst dingetjes geweest, heel cultureel allemaal :).
Toen eindelijk het visum binnen was konden we richting het oosten, padang bai, het havenstadje vanwaar je overal heen kan. Daar begon de tijd enigszins te dringen en was een goede planning voor de komende maand eigenlijk wel gewenst. Dit was best een zware taak.. Moet je nou dit leuke ding kiezen om te doen of dat ;). Komodo eiland stond hoog op het lijstje om te duiken en uiteraard de Komodo varanen zien, maar het was of idioot lang reizen of idioot duur. Uiteindelijk hebben we er dus vanaf gezien en besloten om alles in chill modus te doen. Vandaar een tourtje naar Tulamben, noorden van Bali, om naar de USS Liberty wreck te duiken. Wel een paar keer blijven hangen met zo'n loei grote tank op je rug die je toch vergeet op de een of andere manier maar echt super vet om door allemaal luiken en deurtjes te zwemmen! Volgende stap was weer duiken, dit keer in Nusa Lembongan (eilandje ten zuidoosten van Bali). We hebben hier onze advanced gehaald, met onder andere een deep dive, current dive en een duik in manta bay. Met een stuk of 15 mantas duiken was echt super vet!!

Bali was nu toch echt klaar, tijd voor lombok en surfen :). In lombok heb je ook een stadje Kuta, wat veel leuker is, wat dus ook onze eerste stop was na de boot. Eerste dag gelijk een bootje gehuurd om naar de goede golven te gaan. Niet dat de golven te hoog waren hoor voor ons pro surfers, maar vanwege de drukte op die spot kozen we toch maar om de volgende dagen naar een wat rustiger beginnerstrandje te gaan. Echt super leven daar in Kuta, iedere dag met een scootertje de prachtige natuur van lombok bekijken onderweg naar een surfspot, beetje surfen eten en weer terug. Om vervolgens s'avonds 1 van de live muziek barren op te zoeken met de groep mensen die we daar ontmoet hebben. De ene avond wat extremer dan de andere ;).
Tussendoor besloten we het surfersleven even te onderbreken voor wat eiland verkenning. Twee dirtbikes gehuurd, helm op, gopro aan en gaan. Over super vette zand paadjes en de prachtigste verlaten stranden gereden op weg naar Desert Point, het meest zuid westelijke puntje van lombok. Lombok is in veel opzichten het zelfde als Bali, alleen niet volgebouwd! Hier heb je een 1 weg met om de zoveel kilometer een lokaal dorpje en niet de massive hotels enz. Dus dat waren 2 vette dagen met mooie natuur om vervolgens weer terug te gaan naar surfen en niks doen.
Ook zijn we daar via twee mede backpackers in contact gekomen met een locale surfleraar. Hij nodigde ons vieren uit voor (heel veel) palmwine in de locale 'pub' en vervolgens mochten we mee naar een deel van de bruiloft van een van zijn vrienden. Met wat lokale kledij, die we van hem geleend hadden, waren we klaar voor het feestje. In de ere stoet liepen we van het huis van de bruidegom naar het huis van de bruid. Alle vrouwen liepen 'rustig' vooraan en de mannen liepen er dansend, springend en schreeuwend achteraan. Daar weer na kwam een soort fanfare en een kar met enorme speakers erop. Voor het huis van de bruid werd een traditionele dans uitgevoerd. En wij als enige blanken op de voorste rij, echt een hele vette ervaring!

Het werd na meer dan 1,5 week wel weer tijd om actief te worden dus we besloten door te gaan en de Rinjani te beklimmen. Dit is een berg met een vulkaan erin van 3726m. We hadden al van veel mensen gehoord dat het erg zwaar was om die in 3 dagen op en neer te lopen.. Maar wie zijn wij om zo'n uitdaging uit de weg te gaan. Jammer genoeg had ik last van verkoudheid en een ontstoken oor en Tim van een lichte voedselvergiftiging de dag van te voren. We waren dus niet in al te beste staat om te gaan lopen. We hoopten dus op een rustige start. En natuurlijk hadden wij het geluk om in de groep te komen met allemaal Zwitsers. Eentje deed aan alpine klimmen, een ander aan iets van actief bomen klimmen.. In ieder geval erg sportief allemaal. Ons plan om het rustig aan te doen mislukte dus al bij het ontmoeten van hun, die gasten kunnen alleen maar rennend de berg op :p. Iedere dag hadden we al om 11uur lunch, omdat we zo snel waren dat we anderhalf uur te vroeg op de lunch plek aan kwamen haha! Uiteindelijk was het best prima te doen hoor en het was een hele leuke groep, sommige stukken waren zwaar maar dat was vooral mentaal. En toen we eenmaal boven waren, was het alle pijntjes en de kou meer dan waard! Super vet, prachtig uitzicht en een flinke adrenaline boost omdat we het gehaald hadden.

Na dit laatste avontuur is ons laatste weekje aangebroken en is het bijna tijd om weer naar huis te gaan(jammer genoeg). Niet dat het vervelend is om iedereen weer te zien, integendeel zelfs. Maar zuid oost Azië is prachtig, voor iedereen een aanrader om te bezoeken. We hebben zoveel mooie dingen gezien en leuke mensen ontmoet. En die 7 maanden zijn voorbij gevlogen. En nu aan het eind van de trip kan ik niet eens zeggen wat nou het vetste was of wat ik het mooist vond, want dat was gewoon alles :p. Het lekkere eten, de vriendelijke mensen, iedere dag weer een nieuw avontuur, niks moet alles mag, we gaan het missen! :)

Haiyaa vanuit het paradijs, de gili eilanden!